Kesit Şiiri - Figen Güler

Gökte yanan bir izdir,
Suda yüzen denizdir.
Belki de bir dehlizdir,
Belki rüya, belki bizdir.

Görünür, görünmezdir,
Sır olup o bilinmezdir.
Düş mü, gerçek mi perde,
Hangisi kalır ki elde?

Kesit gibi bir kıvılcım,
Karanlıkta bir ışığım.
Kapılar ardında durur,
Dehlize varıp yorulur.

Yaprakla gölgeyi sarmış,
Kendi sırlarını aramış.
Bir kuşun ise kanadında,
Zaman kırılır bir anda.

Hayal siner yüzüne,
Gizli laf açar sözüne.
Duyulmaz gizler anı,
Bilinmez sanki sanrı.

Kesit budur son perde,
Açılmaz artık nerede.
Kalmadı ses, nefes,
Hiçliğe varır heves.