Kesit Şiiri - Tunç Kuyucu

KESİT

Şu gördüğün koca şehre,
Şöyle bir bak tepeden
Ne değişmiş bu güne,
Geçmiş ve öteden.

Caddenin köşesinde,
Oturmuş dilenci,yalın ayak ve sümüklü...
Bir hatun geçiyor yanından;
Altın tokalı; süalü püslü...
Biryanda yükselen izocamlı binalar
Diğer yanda damı akan iki göz odalar,
Yanyana dizilmiş boncuk boncuk,
Boyasız,sıvasız odalar
Birikmiş kapıların dibinde,
Kaynayan sohbetlere dalmış şalvarlı analar
Kalaysız tencereleri kaynıyor,
Çoluk çocuk aç,zil sesleri miğdede

Akşam çökünce şehre...
Görünür reis,çamurlu sokağın başında;
Yerde mi sürtündü bedeni?
Toz toprak her tarafı
Ellerinde birkaç ekmek,
Gözleri parlayan sokak lambası...
Şu gördüğün koca şehre
Şöyle bir bak tepeden,
Ne değişmiş bu güne,
Geçmiş ve öteden

Bu dünyaya,sürünmek için mi geldi birileri?
Hep dikenler üstünde,
Gelecek yok,yarın yok,
Uçsuz bucaksız,karanlık önleri,
Hayatın acı suyundan;
Yara yara dilleri
Şu gördüğün koca şehre,
şöyle bir bak tepeden
Ne değişmiş bu güne,
Geçmiş ve öteden

Neden birileri saygınken,
Onlar oluyor sıradan
Unutma dostum! unutma...
Onlar da bir insan
Kimileri insan demiyor onlara
İşte onlardır hatalı olan
Şu gördüğün koca şehre,
Şöyle bir bak tepeden,
Hiçbir şey değişmemiş,
Geçmiş ve öteden! ...

1996