Paralel bir çizgi gibi
İnsanlarım.
Aynı düzlemde yaşıyor
Ama aynı noktada kesişemiyorlar
Birleşmekten çok
Ayrışmak için çalışıyorlar.
Kardeşçe yaşamayı
Zor duruma sokuyorlar.
Oysa, ne kadarda çok
Ortak noktalarımız var
Bir kişi bir fidan dikiyor
Gölgesinden binlerce kişi faydalanıyor.
Bir orman, yanında bir ağaç görse,
Toprağında yer açıyor, umutlanıyor.
Gel gör ki benim insanlarım,
Hem yalnızlıktan şikayet ediyor,
Hem de yanında güneş görse,
Bulutlanıyor.
Halbuki, her şey bir tarafa
Bir tek sevgi yeter
Onu için ölelim.
Bir noktada buluşuruz o zaman.
Yeter ki!
Medeniyet denen sır dolu
Güzellikler ülkesinde,
Her zaman,
Ve gereksiz yere değil,
Tam yerinde eğilmesini bilelim.
Duran SAPER
Duran SaperKayıt Tarihi : 20.1.2013 23:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)