Kesişim Şiiri - Gök Gökyüzü

Kalbinde daha yokken hiçbir şey
Kıyıda yürürken durdurdu sordu bir beter
Hisardan bile gözüken ne sendeki bu ateş
O da bilmezmiş ney bu ateş

Daha bunu bile bilmezken bilmek istemiş
Hisardan ateşine mutluluk ölüm kadar
bilmek
Ama bilmezken zerre kadar şey
Mutlak tutuşmuş inadına içindeki ateş

Sessizleşmiş tanışmak istemiş görünce gönlünce birini
Gözükmez olmuş sönmüş bile bu bilmek ateşi
Yalvarmış bir gün Allah'a içindeki bu ateşin alevleri
Bitir şu âh u zâru gönlümdeki
Hatta bir zamanlar bilmeyen kendisi

O da bilirmiş kalbinde yalnız bir şey olmadığını
Anlayamadı ki o zaman neden orada başladı
Mor aydan ışık alan bütün bu sevgi yakarışları
Ama bir yakarışmış ki hisardan da üstün arayışı

Bu sefer de alamamış sisifosun gönlünü yabancının kendisi
Ruhuna saklanmış artık mor ayda garip kederi
Düşündü kıyada giderse sisifosun da gözlerindeki alevleri
Ah ah çekmekten söndü bu kez ruhundaki bütün ateşleri