Keşiş Şiiri - Meral Meri

Yaşamda olgun bir meyva ile yaşlı bir meyva arasında ki fark nedir? Diye sordu keişiş öğrencisine.
Ona cevaben dedi ki;
-Olgunlaşmak mücadele ve acıyla mayalanmış bir ekmeğe benzer.
Yaşlanmaksa ekmeğin pişmiş ve sorunsuzca mideye indirme kısmından ibarettir.Dedi.
Keşiş önce bir süre sustuktan sonra,gözlerini pencereden dışarı saldı,
inceledi bahçedeki dev ağaca bakıp,sonra söze koyuldu.
-Bak görüyormusun şu ağacı?
İşte o ağaç benim,
yani görevini tamamlamış,fidandan çıkıp ağaç olmuş ve sonrada yaşlanmış,
yemiş verdi karınlar doydu,damak zevk neşeyle buluştu ve armağan oldu.
Sen ise şu yanındaki henüz fidan olan kısımdan ibaretsin. dedi
ve ekledi:
Fidan yoktu tohum olmadan önce,toprak yoktu kum olmadan önce.
Şimdi bunlar ne erdemli bir kavrayıştır ki
her şey usulünden ödün vermez.
Ve kainat birer inci kolyesi gibi sırayla,sırasını sabırla bekleyerek
dizilir ve takip eder her bir inci diğer bir incinin asil duruşudur.
Şimdi sözün özüne denk düşelim,
Ben olmadan sen olamazdın,
sen olmadan da başkası olmaz.
Hayatın ince çizgisi budur.

17.01.13.