Keşiş'in Not Defteri I Şiiri - Mustafa ...

...Kaldı ki beni bir giyotine satardı,
Hiç yoktan değerimi bilirdim ellerinde.
Paslanmış duvağını kaldırmadan yürürdü.
Sorardım bakışını hangi kuşa değdiren
Bir baharla zeytini nasıl hemsal etmişti.

Pergeldim ellerinde, gönyeye dik düşerdim,
Meridyen ve Ekinoks bende eğri dururdu.
Dünya, böyle şaştıysa,dengesi bozulduysa,
Suç benimdir....Benimdir...
Suyu kaldıran kuvvet beni hep es geçmiştir...

Şimdi bir uykulukta yaşasam son uykumu,
Bakire kadınlara(!) aldırmadan...huzurla.
Bir falçata kesiği, kasıklarım çağlayan,
Kahve fincanlarına dökülür umutlarım.
Ben çocuktum oysa, yürürdü çocuklarım,
Sırça camın ardında kader yazan Tanrılar (!)

Annem üzerime günah işlemiş,
Mahallenin çocukları onu kazak sandılar...