Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
sevgili veysel şiirini özümsiyerek okudum nedense buraya bir şiirimi eklemek istedim beni çok iyi anladığın için af ola yorum olarak kabul et ...çok başarılısın yavaş yavaş dolaşıyorum sayfanda sevgiyle şiirle kal genç ama duyarlı dostum...
Kerkükte Çocuklar
Yaşamanın adı kan simsiyah duman
Bu kadar mı canavar ADI insan
Şahlanmış bir kırbaç
İnip duruyor ıslık gibi anlımda
Kerkükte çocuk çığlıkları
Birer namlu ucunda
Güvercinler gökyüzün de yine
Çığlıklarını dinliyorum hayırlara
Aldanıyorum barış sanıyorum
Çocuklar ahh masum yavrular
Kerkükte kana bulanıyorlar(!)
Gözleri korkak hepsinin gözleri titrek
Mutluluk nedir gülmek nasıl bu ne demek
Yağmurları tanıyor onlar KURŞUN adıyla
Deliyor onları katlediyor iri damlalarla
Emperyalistlerin ouyuncağı topraklarda
Bir anne ağlıyor yiten çocuklarına
Annemi düşünüyorum içim dağlanıyor
İsyanımdan ölesim geliyor canım yanıyor
Yok oluyor bitiyor bebekler kerkükte
Yağmurlar içime yağıyor
Soyut bir çizgide işte herşey
Sahip çıkamadı ne yazık hiç kimse
Oyunsuz onlar savaş alanların da
Büyümeyi unutmuşlar
Tabancalar mermiler oyuncakları
İnsan olmanın onuru hani nerde?
Artık türküler güzeli söylermi
Bombalanan yalnız şehirler mi yürekler mi
Babalar mı sadece inleyen Anneler mi
Geceleri varmı onların şimdi umuda
Korkularla bekleşirken çıkabilecekler mi sabaha
Kandan etten yağmurlar düşerken toprağa
25 6 2007 Müzeyyen Başkır
çocuk ruhunda yaşamak ve duymak elbette büyük özlemdir keşke çocuk kalsaydık
Bir parça yörenin özel koşulları , bir parça ülkenin ...
Sorun insanın bütününe ama çocukların tüm dünyalarına ve gelecek yaşamlarına ait ...
Kutluyorum sevgili Şair , anlatım güzel, şiir güzel ...
Bu sabah uykuyu yudumlarken herkes
Kesintiye uğradı gene sevdamız
Hayalleri gibi diyarımın çocuklarının
Oy Veysel’im,Berfin’im,Azad’ım!
Sokaklarının gülleri diyarımın
Üç can
Üç bahtsız çocuk
Çorak toprağında Mezopotamya’nın!
10 puan veriyorum.
değerli kardeşim, bu şiir de benden size armağan olsun.
gün bizim
evet, kesintiye uğradı, sevdamız, umutlarımız.
ama umutsuz değilim. mutlaka güneş doğacak.
öyle bir doğacak ki, bütün zalimleri boğacak.
yarın, kesin biliyorum bizim olacak.
ekmeğimizi suya basarak yedik,
kahırları ekmeğimize katık ettik,
uykularımızı bölerek geldik,
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta