Kesin Şiiri - Burcu Bir

Bir kez daha bak gözlerime
Sözlerimi yadırgama
Yarım kalmışlığın eseridir
Bu yarım yamalak tümce
Durumum vahim
Durumum elem
Durumum gittikçe kötüleşen
Anlamsız sunumum esaretimden
Tut ellerimden…

Dinle…

Seher de tükenirim
Karışır fikirlerim
Gel çöz beni
Senle düğüm at
Tohum at
Gel abart
Mitili at gönlüme…

Ve kâğıt kesiği dudaklarım
Gel öp geçsin,
Uyut beni bitsin bu dem
Sabah olsun yeniden
Sabah olsun
Sabah…

Atarım kendimi toprağın rahmine
Suyunu katarım
Sen güneşi tut filizime
Gözlerine bakar gibi bakarım…

Fakat bilmelisin
Ağlayarak tükettim saatlerimi
Tenha da geçirdim günlerimi.
Dönmeyeceksen
Sen de kalan ellerimi,
Yüreğimi ver geri…

Bak beyaza kesti saçlarım tel tel
Buklelerimde asılı duruyor sedefli keder
Gece yanığı tenim,
Çıkmazındayım şimdi bu köhne meyhanenin

İçince uyuyacaktım, unutacaktım
Sağa döndüm (duvar)
Sola döndüm (uçurum)
Uyuyamadım…
Geceleri saatlere böldüm
Öldüm her keresinde
Tanımadı yastığım
Şiltesine gömüldüğüm yatak ısıtmadı bedenimi,
Şimdi yaşım kadar büyük, yasımın mabedi
Dön
Sen’imi ver bana geri…

…

Nidalarında kaybetmiştim bir zamanlar
Kendimi neşemin
Çağlayışımın nedenidir
Benden aldığın sen’im
Şimdi,
Beni böyle görsen, benden önce ölürsün
Dayanamazsın rüyalarıma, uyuyamazsın geceleri
Ücrasına gömüp başını
Yüreğimi delen yüreğine, düşman olursun eminim…

Yine de kıyamam sana ben
Asra ayan olsun
Arş-ı âlâ şahidim…

Görsün gözlerin, gör sen halimi
Çektim dizlerimi iyice kucağıma
Küçüldüm yokluğunda
B/üzüldüm
Görsen kesin ölürdün
Görsen kesin
Görsen…

Bilsen ne çektim yokluğundan…