Kesilme Şiiri - Ahmet Aksoy

Kesişme, ölü bedenlerin
Ruhlarını bulup yükselmesi
En yükseğe en yükseklere
Ve birleşen yolların ayrılması
Bir zombiye döndürmez mi insanı
Ki o yer kendi beynini
Ve onunla beslenir ruhu
Kısa bir film aşk
Bir kısa filme sığacak kadar
Ses, görüntü ve dokunuş
Kısa bir film, kısa
Olabildiğince eksik dekorsuz
Sadece his avuntusuz
Onulmaz ve kimsesiz
Ruhun omzundaki ağır yük
Kendi kameranla kendini çekerken
Filmin, pilin ve kolların
Aynı anda bitmesi ayrılık
Demekki metraj yandı
Ve son geldi
Kesişen kesildi son karede
Donuk son yalnızlık.