kesilen orman çığlığı
biz doğayı yok ederiz-doğa bize emanet-o bize kefil
ey! gül benizli sırdaş şiirin ırzına geçen kir, kara cahil
duygusuz, ülküsüz, ülkesiz, şer, kör, nankör, hişt hişt!
hey bana bak! hoşt hoşt-sahibinin gıçını yalayan puşt
gönül evini yakan kor ve o tam bir kibirli, sadist-faşist
Çevre ve doğa elden gidiyor.. İnsanoğlu kendi boynunu kesiyor...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta