kesilen orman çığlığı
biz doğayı yok ederiz-doğa bize emanet-o bize kefil
ey! gül benizli sırdaş şiirin ırzına geçen kir, kara cahil
duygusuz, ülküsüz, ülkesiz, şer, kör, nankör, hişt hişt!
hey bana bak! hoşt hoşt-sahibinin gıçını yalayan puşt
gönül evini yakan kor ve o tam bir kibirli, sadist-faşist
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Çevre ve doğa elden gidiyor.. İnsanoğlu kendi boynunu kesiyor...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta