kesilen orman çığlığı
biz doğayı yok ederiz-doğa bize emanet-o bize kefil
ey! gül benizli sırdaş şiirin ırzına geçen kir, kara cahil
duygusuz, ülküsüz, ülkesiz, şer, kör, nankör, hişt hişt!
hey bana bak! hoşt hoşt-sahibinin gıçını yalayan puşt
gönül evini yakan kor ve o tam bir kibirli, sadist-faşist
tam zamanı, kam zamanı, burası destansı savaş alanı
elimde kitap, kalkan, kurşun kalem, şiir oku, vesselam
hey-he heyde, hey hey! o utkuyu müjdeleyen küheylan
yılkı tayı-sevdim huyu-umudu-can suyu-kızım dolunayı
selvi boyu kayı, sebil sevdası aşk payı, geliyor şiir alayı
bize sunulan tek nefeslik ömür, insanca yaşam, bir hak
yaşlı kızılderili ananın, yankılanan akbelen çığlığına bak:
“dinle; son ırmak kuruduğunda-son ağaç yok olduğunda
son balık ölünce, evine ateş düşen o beyaz adam, ancak
paranın-kömürün yenmeyen bir şey olduğunu anlayacak”
dursun özden
Dursun Özden 3Kayıt Tarihi : 28.7.2023 01:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Canına, ağacına sahip çık, koru, yeşili solu...
TÜM YORUMLAR (1)