I
Karanlık bir cümlenin ortasında durmuşum
Aklımda çiçek açmış küçük bir badem ağacı
II
Issız beyaz uçurumu sabahın
Uçuyor yüzünün yalnızlık kuşu
III
Gördüm sessizlikle mühürlenmiş bütün sözcükler
IV
Ah sen acıya açılan uzak pencere
Sökmüştüm oysa alfabesini
Dağlara vuran güneşin
V
Bir de ne zaman seveceksin sen beni
Mezarımda otlar bittiğinde mi
Zafer Demir
Kayıt Tarihi : 5.12.2021 17:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!