Kişneyince küheylân ansızın koptu yular
Gönlümün heybesinde bir moloz taş gibiyim
Bir-bir kuleleştikçe önümdeki kuyular
Yetmiyor bu yığını anlamaya duyular
Beynimin tandırında güveçtir kafatasım
Ben bu kafatasında kaynayan aş gibiyim
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta