Usulca sokulmuştuk oysa
Göl kenarına
Başımızın üstünde göçmen kuşların doyumsuz dansı
Suda parlayan güneşin tenimizde gezinen elleri
Kimseler görmeden kurmuştuk soframızı
Bağın en tatlı üzümüyle sarhoş olmuştuk
Yeni bir dil yaratmıştık sözcükleri yapraktan
Usulca sokulmuştuk oysa toprağın koynuna
Deniz minareleri akıp gitmişti avuçlarımızdan
Kimseler duymamıştı
Kimseler duymamıştı
Defne yapraklarından yazdığımız şiiri
Usulca sokulmuştuk oysa
Keçi çanlarının yankılandığı dağın yamacına
Ellerimizde yabani ot kokusu
Yeşili gönlümüze sıvanmış
Meşeden tütsüler yakmıştık
Sıcağına bağdaş kurup oturduğumuz
Kimseler görmemişti
Kimseler görmemişti
Usulca sokulmuştuk oysa
Ormanın karanlığına
Koynumuzda uyutmuştuk yabani tavşanları
Kimsenin bilmediği bir masalın ortasında
Bir sırrın ermişliğinde
Binlerce sözcüğü atlayıp
Tek bir sözcükle kurmuştuk dünyayı yeniden
Kimseler bilmeden
Kimseler bilmeden
Aylin Yılmazer
Kayıt Tarihi : 29.1.2024 00:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!