Kesif Şiiri - Muhammet Üresin

Eski bir kitap geçti dün akşam bir yerlerden öyle elime
Kesif bir sahaf kokusu doluverdi bir anda bütün eve
İşte böyledir bazen bir ses bir koku küçücük bir tek cümle
Mazide kaldı sanılan herşeyi toplayıp yığar önüne

Yaralar açılır bağlanır karalar kapanır kalp kendine
Islanmasın da o an bir göreyim ben yaş düşmesin yüzüme

Laftan öte bir şey değil erkekler ağlamaz yok yaaa palavra
Meydan okumak kolay mı öyle acılara gel de ağlama
Aslan gibi duruyorum dışardan gel gör içim paramparça
Zor hem de çok zor unutmak herşey hatırlatırken seni bana