Bütün keşifler;
Kıyılar dan başladı.
Ve yorgun gemiler;
Yanaşıp kıyılara,
Bitirdiler keşiflerini.
Keşifler;
Kıyılardan kıyılara,
Bir dalga boyu umut,
Bir adam boyu,
Sevgi için miydi?
Kimilerinin sonuydu keşifler;
Kimilerinin doğumu.
Yırtılırken toprağın bağrı;
Bir kez bile af dilemediler.
Kaşif acımasızdı;
Sancakta karayı arayan,
Gözlerinde batarken,
İnsanlığın erdem güneşi.
Kara göründüğünde;
Bilediler kılıçlarını.
Ve bulandı kana,
Karalar.
Artık göğün kızıllığına sebep di;
Kaşifin döktüğü kan.
Gözlerindeki kibir;
Ceplerindeki altınla,
Bakir karalara;
Yelken açtılar.
Binlerce seferle talan ettiler;
İnsanlığa dair,
Ne varsa.
Kayıt Tarihi : 12.7.2003 19:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ufuk Nazım](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/07/12/kesif-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!