Keşif... Şiiri - Mehmet Çoban

Gözlerinde
Yolculuğa başladığımda
Şaşkınlıklar beni kuşattı

Önce
Kendimi gördüm
Anlamlı, derin gözlerinde

Sonra
Derinliklerine daldım
Geçtiğim her yerde
Benden izler vardı
Hepsi sevgiyle
Beni sımsıcak sardı

Bir sarayla karşılaştım
Muhteşem görünüşü vardı
Altından, elmastan değildi
Hiçbir mücevherle süslenmemişti
Öyle parlıyordu ki,
Bütün kalbimi ısıtıyordu
Benliğimi yakıp kavuruyordu
Aklım, beynim, kalbim perişandı
Hiç yerinde duramıyordu
Sarayın kapısı açıldı
Korkuyla içeriye daldım
Her taraf çiçeklerle donatılmıştı
Hafif bir esinti fısıldıyordu
Sevgi sözcükleri müzik oluyordu
Saygı ve paylaşımlar nakarat
Fedakârlık terennümünde coşuyordu
Çiçekler arasından yürüdüm
İçimi kavuran heyecanı
Bastırmakla güçlük çekiyordum
Bahçenin ortasına doğru geldiğimde
Bir havuz gördüm
Muhteşemdi, dillere destandı
Havuz başında biri oturuyordu
Dikkatle baktım kim o diye?

Şaştım, şaştım, şaştım
Şaşkınlıkla öylece kaldım
Havuz başında oturan bendim
Muhteşem sarayın tam ortasında
Sevgiyle sımsıkı kucaklanmış
Sevgi sarayı kalbinin sıcaklığında

Ben vardım, işte orada
Ben vardım, sevginin kucağında

Yıkıldım kaldım
Keşfimin şaşkınlığında
İnsanın insanı sevdiği
İnsanlık sarayının
Tanrısal kutsallığında
Kucaklandım sımsıkı
Şaşkınlıklarım arasında

11.07.2007 - İzmir