Bana yağmurla gel
Islansın yanan közüm
Arınsın içimdeki en kuytu hüzün
Gözyaşlarım karışsın şu akan sele
Bakan olursa anlamasın elemimi
Kısa seslerden hıçkırık gizlenir mi?
Bana yağmurla gel
Paçaların dizlerine kadar çamur!
Virane bir aşık misali
Düşerken peşime
Bir umut yeşert!
Çorak toprağım yeşersin şu mevsimde
Bana yağmurla gel
Takati tükenmiş kulların misaliyim ben
Nereden kaçarsan gelirsin önüme
Cennetin bir köşesinde seni bekleyen
Rıdvanım ben.
Kayıt Tarihi : 19.12.2024 03:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
16/09/2024 22:46 İstanbul
Gel ki sönsün harlanmış közüm
Gel ki arınsın içimdeki en kuytu hüzün
Gözyaşların karışsın toprağa
Durulsun artık şu deli gönlün
Sevdan artık işlemez ki kalbime
Bakan da anlayamaz elemi
Bana yağmurla gel ne olur
Cemre düşsün ömrümüze
Hıçkırarak vermeyelim aldığım her nefesi...
TÜM YORUMLAR (1)