Keşfetmek Şiiri - Dinçer Yurttaş

ben kimin yansımasıyım, suyu köpürmüş kıyılarda
kim bakıyor içime doğru gözleri gayya kuyusu
nihayetinde bir cehennemdir kendini başkalarında keşfetmek
bütün ıssızlıkların arasında durur ben kimim sorusu .

ben kimin yansımasıyım
ve beni bu ıssız adaya kim bıraktı fırtınalı bir gecede
kuşların rüzgara eğildiği kayalıkların
yıkılıp çöle dönmüş uygarlıkların
ve sahipsiz uçurtmaların arasında
zamanı kesmekte bir Zu’l-Karneyn kılıcı
ve ben kaderimi bağlamaktayım yeniden
eskiyip kopan yerlerinden.

burdan ötesi yitirdiklerimin , burdan ötesi erişemediklerimin
burdan ötesi ben,
ben kimin yansımasıyım
kim bakıyor içime gözleri birer gayya kuyusu ,
sözcükleri hep tereddüt, anılarında hep bir yalan kuşkusu .

keşfetmek ,
kendindeki boşlukları sessizlikle geçiştirmek
ve başkasının sesiyle haykırmaktır
ben kimin yankısıyım ?

şurda bir ev, hemen içimde şuracıkta
pencereleri örülmüş taşlarla,
bütün yolları düğümlemişler kapısında,
gözlerinin üstüne para konulmuş bir ceset gibi yatmaktayım
ben kimin alacakaranlığıyım ?

keşfetmek ,
nihayetinde kendinle tanışmaktır
ve göktaşlarını yıldızlardan ayırmaktır
ve ateşi ışıktan
ve suyu tuzundan.
keşfetmek
başkalarından arta kalmaktır
ve dünden
ve şimdiden
ve yarından