Keşfet Kendini Şiiri - Merve Özcan 2

Hayattan vazgeçince önemsiz sanki...
Yaşamaya umudu kalmayınca iradeye çekilince set...
Cümleler yanınca,
alev alınca satırlar...
İmlalar kor ateşte kavrulunca cayır cayır...
Hayallerin düşünce boşluğa.
Umut atınca kendini uçurumdan...
Sevmek için bir sebebin yoksa eğer...
Tıkalıysa kalbine giden yolların.
Bir masalda tutsak kaldıysa en çocuksu tarafın.
Yanıyorsa için...
Acıyorsa canın.
Kalbin söküldüyse göğsünden.
Ağlama yetini kaybettiğin gibi;
Gülemiyorsan da çocuk gibi.
Bir kelimeyi lugatından silmek sarsıyorsa cümlelerini.
Kelimelerin enkaz altındaysa...
Kızamıyorsan, sevinemiyorsan da ama...
Aşk aşk’ı bilmeyenlerin elinde tutsak olduysa.
En kutsalın sevme hissin heba edildiyse...
Ve öfkeliysen bu düzene...
Yalnızlığa aç kendini...
Çay bardaklarına sığın...
Yalnızlık gizli bir ülke;
keşfedilesi...
-Merve Özcan