İnsan zamanla herşeyi rutine bağlıyor.
Yemek yemeyi,işi gücü,ıykusuzluğu,
Sahte tebessümleri,
"Nasılsın" sorusuna söylediği "iyiyim"leri
Bir tek yüreğe düşen yarin özlemiyle gözden düşen yaşları hariç...
Onlar her durumda laf söz dinlemez asi...
Onları dize getirecek bir lisan henüz keşfedilmedi...
Kayıt Tarihi : 10.8.2016 23:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sensizliğin Şiir Yanı
