Keşf-i kalb Şiiri - İlyas Şahin

İşte uçsuz bucaksız umman-ı kalb
Önümde, çağırıyor”gel hadi, gel artık”
Düşünmüyorum, düşünemiyorum, düşlüyorum
Ceviz kabuğu teknem, küreklerim:kanatlarım
Açıldım geri dönüşüm yok, olmasın!

Hayırlar getirsin keşf-i seyahatim
Diyor, çırpıyorum kanatlarımı ummana
Ne getireceğini bilmiyor ama hüznü biliyorum

İşte bir ada!
Tabelasında “kin adası”yazılı
Üzerinde sevimsiz suratlar:endişe etmemeli
Bir kaçta sevimli sima:tehlikeli
Bu adada sevimli simanın işi ne?
Keşfe devam

Ceviz kabuğu yanaşıyor yeni keşfe
Tabelasında “öfke adası” yazılı
Üzerinde gerekli olanlar
Ve onlardan çok gereksiz olanlar
“gereksizleri gömmeli ummana”diye düşlüyorum
Gerekliler kalmalı

Küreklerim:kanatlarım sürüklüyor beni
“Mutluluklarım adası”na vardık beraberce
Çok güzel:üzeri kalabalık
Metrekareye bir özne düşüyor neredeyse
Ayrıldım, arkama döndüm
Ada ve üzerindekiler yok olmuşlar; serapmış meğerse

“Gerçekliğine inandığım”a ulaştık
Ceviz kabuğu teknem, küreklerim:kanatlarım ve ben
Üzerinde...?
Yok hayır tarif edemem onu!
“Tarifsiz ama yaşanır”, bunu söyleyebilirim
Tabelasında “sevgi” yazılı

Küreklerim:kanatlarımı attım ummana
Ceviz kabuğu teknem:sesime ses verdi yuttu umman
Ben:gerçeğe ulaştım, orada kaldım
Geri dönüşüm yok, olmasın!

(Ağustos 2003)