KESERİN SAPI
Bendeniz çelik başlı
Ahşap saplı
Kirli paslı
Eski bir keserim
Alet zembilinde
Sessiz sessiz beklerim
Ustam alınca eline
Rüzgarlarca eserim
Hem çakar hem sökerim
Kah yontar kah döverim
Bazen şaşar sekerim
Keskinim epeyce
Yeri gelince keserim
Aslım demir
Gövdem ağaçtır
Ondan alırım emir
O olmasaydı eğer
Hurdalığa atardım demir
Kayıt Tarihi : 20.3.2013 10:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İnci Germenliler](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/20/keser-6.jpg)
Hikmet Yurdaer
Duruma göre yani... Yanlış ellerde 'kendine yontar', zaman zaman keser, döver, hatta seker, beklenmedik kazalara bile yolaçar... Bu nedenle keser değil, 'sapıdır' esas olan... Kimin tuttuğuna bağlıdır...
Hoş bir benzetme İnci Hanım... Tebrik ederim...
TÜM YORUMLAR (4)