Gün batarken hava yavaş yavaş kararırken
Yanlızlığım yavaş yavaş etkilerini gösterirken
Ebedi kaybının ezinçi ile deli divane olurken
Hep o şengünler gözlerimin önünden akarken
Mechulden göç edişin,daima hep anımsanırken
Sebebsizce,hınzırca aldığın öçün yada algınlığın
Handiyse bilerek ardında ezinçi bana bırakdın
O erinç günlerimizin suçumu; bilinmeyen sırların
İstanbulun havası gibi bir parlayıp bir sönmeler
Hangi bağnaz fikre erinç düşlerimizi feda ettin!
Kusurlarını göz ardı edilmişken; ya bu seçimin
Yoksunluğun sana neden bu kadar keyif verdi
Seni diyer insanlardan ayırıt etipte seçmedim
İlk gördüğüm anda aksini benliğimde erittim
O ayırt ettilen gibi olabilseydim eyer; bilmelisin
Dönüp bakmazdım,onlar gibilerini seçerdim
Şu kısacık hayatta gül gibi yaşar giderdim
İyide hatamı etmişim o anda sana tutulmakla
Nezelmiş hafızalı birine tutulmak suç mudur!
Bunca geçen yıllar sonrası sorulmakta sizlere
Yapdıkların seni mutlu edebilmiş mi keşen......
Kayıt Tarihi : 1.12.2009 19:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!