Gerçekten daha bir gerçek aşktın. İmkansızlığın dalıydın, umutlarım, sevgim, tutkum, nefsim, egolarım, içimdeki çocuğun masalı eli bu dalına tutunup geldi.
-Gerçekten varmışsın. Varılmazlığına kafiye olduğum sırlarımı ilikledim.Yamalanmasın diye yüreğimin üstüne bütün bağlaçları bağladım.
-Keşkeleri çok olanın yaşantısı keşkek olmaz.
An’dan m’anaya giden özün yolculuğunda, yol ile solum arasında bağdaş kurmuş özlemler var.
Şizofren kavisleri olan perilerin çıkmazlarından, kendimle barıştığım güncelere ileniyorum.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla