İnsanı kırıp geçtiler
Bu kervansız alemde
Bir dirhem olan iyiliğin şerbetinden
İçmez oldu bu elalem.
Nal koşulan ata binip
Binip gittiler zerre olan kötülüğün
Derisini üzerlerine atıp bu alemde
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta