Kervanın yolcusu Şiiri - Haktan Dönmez

yolcuyum ben nehirlerin durmadığı bir kervanda
yolcuyum
akıp giden nehirdeki suya yetişemiyorum
kervan beni nere iterse oraya gidiyorum
bu yolda istemsizce nefes soluyorum

davullar çalıyor ötede kuşlar ötüyor
kervanım ise çıkmazlara girmiş
uzaklardan çirkince bir ses geliyor
meğerse bu ses benim feryat sesimmiş

yürürken bir kuyu gördüm önümde
içinde masum bir çocuk ağlıyor
yakupun kavuşamadığı yusuftu özünde
hergün binlerce yusuf yanıyor

yolculuk son bulacaktı birazdan
feryadım geliyor kulağıma
duman boğuyor beni her yandan
yaklaşıyorum son durağıma

yolculuk son buldu artık
kapattılar üstümü
bizler kervanı fazla abarttık
insanlar duysun son sözümü