Kervancıbaşı Şiiri - Nihat Malkoç

Bu millet bir zamanlar dağı taşı aşardı
Alnı ak ve gönlü tok, onuruyla yaşardı

Gönül evi tamtakır, mülkümüz talan oldu
Bin senelik hakikat bir günde yalan oldu

Ne asil bir millettik, çağlar şahitti bize
Kılıç şakırtısından düşman gelirdi dize

Barbaroslar aşardı masmavi denizleri
Sularda görünürdü postalının izleri

Nasıl olduysa düştük acınası hallere
Gerçeğe sırt çevirdik, bulaştık veballere

Omuzuna yükleyip bir dev yükü günahı
Yurdu terk etti diye suçladık padişahı

Hamamın içindeyiz içimiz, dışımız kir
Kezzaptan tehlikeli sayılır bizde fikir

Talan edildi bir gün peteğimiz, arımız
Madde cenderesinde boşaldı ruhlarımız

Seyreyle aynalarda çiçek bozuğu yüzün
Boşaldı zembereği kalbi kapladı hüzün

Bir zamanlar düşene el uzatan millettik
Suçlu aramayalım, biz kendimize ettik

Suretler kızarmıyor, Hakk’ı söylemiyor dil
Karanlıklara teslim içimizdeki kandil

Mazinin tanığıdır saçımızdaki aklar
Zaferden haber verir doru atlar, kısraklar

Yiğitlerin kılıcı paslanıyor kınında
Nice zafer gizlidir cetlerin akınında

Baş köşeye oturmuş dalkavukluk ve riya
Bu hakikat yolunda yazık ki kaldık yaya

Söndürün bu yangını, silin gözlerde yaşı
Böyle gitmez bu kervan; silkin kervancı başı