Eşekler, develer yol değiştirdi,
Kervanı sürdüler yaban ellere.
Düz, doğru bilirdim, tüm eğiştirdi,
Kervancı bir çağı verdi yellere.
Fırtınalar koptu, kopacak derken;
Otlaklar yemyeşil, samanlar sarı.
Sunuldu kurbanlar kasaba erken,
Otlaktan kaçanlar yıktı pazarı.
En asil duygular çöpe atıldı,
Âfaka sığmayan yüce emeller;
Hangi süflî amaç için satıldı?
Beni benden başka anlamaz eller.
Çok riyâkâr çıktı dost bildiğimiz,
Herkes bilsin ki biz aynı yerdeyiz.
Tükenir, gönülden her sildiğimiz,
Yeniye açılan bir seherdeyiz.
Ölsek de yürürüz aynı emele,
Alçaklar, yokuşlar yıldırmaz bizi.
Sonucunda Turan olan temele;
Varmak-çün kanımdan alırım hızı...
13.07.2029
Fatih-İST.
Kayıt Tarihi : 13.7.2020 12:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!