Doldur kervancı, yolumuza bir ateş düştü,
Düştüğü yeri yaktı kavurdu,
Kudurdu mısralar,
Yükledi omuzlara satır satır Bahar,
Doldur kervancı, bu yol içimizi yakar,
Güneş küsmüş sahraya,
Karardı ahım Haya,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta