Ömür kervanında, kervancı başıydım
Pek çok hasta, sökel insanlar taşıdım
Her gittiğim yerde, ben baş tacıydım
Artık kervan için derman kalmadı bende
Ne dağlar ne tepeler aştım yaz ile güz
Doğru dürüst bir yol bulamadım dümdüz
Yazın olmasın isterdim sıcaktan gündüz
Artık kervan için derman kalmadı bende
Şimdi oturmak istiyorum sakin bir köşede
Benden selam olsun dost, arkadaş eşede
Hep dağlarda gezdim, lazım biraz neşede
Artık kervan için derman kalmadı bende
Kayıt Tarihi : 25.5.2007 11:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!