Kervan Yolunda Berdahol

Yol boyunca karşılıklı dikilen fidanlarız.
Yıllar sonra, büyümüş kocaman ağaç olmuşuz.
Gelene geçene serinlik vermek için.
Dal dala verip gölgemizle yola düşmüşüz.

İlkbaharda renk renk çiçekler açar.
Yamacı süsleyen kemer olmuşuz.
Yeşil yaprakların arasında gizlenen.
Dala boyun eğdiren tane olmuşuz.

Temmuz sıcağında harman yerinde,
Tatlı, ekşili meyveler olmuşuz.
Rahmet ve bereketi bol O'landandır
Yolcuların göz hakkı için yola dökülmüşüz.

Serte’den aşağıya bir poyraz eser.
Ömrün baharında hazana dönmüşüz.
Bir görünmez el! Elinde kepçe,
Ve bizler karıştırılan kazana dönmüşüz.

Serte’de kayaları ıslatan damlalar.
Köyü ikiye bölerek akan sele dönmüşüz.
Akşam soba etrafında kurulur dünyalar.
Sabah, mangaldan dökülen küle dönmüşüz.

Ferman Yemişli’den, dalga dalga yayılır
Cama düşen inci misali dağılmışız
Sonra öğrendik ki, meğer.
Bir günde hepimiz şehirli olmuşuz.

Dua ve besmele ile Mışrif’ten geçer.
Suları soğuk, içerken sülükler'den korkmuşuz.
Neden? Kimse hala öğrenmiş değil,
Yıllar önce Poyrazdan göçmüşüz.