Kervan Türküsü Şiiri - Mustafa Bozdeveci

Yelkenini açan kuşlar
Her gün başka sızı başlar
İnsanı canından eder
Kör olası dalgalar

Ben bir garip hancıyım
Son durakta sancıyım
Yarın yine yolcuyum
Tren gelir ağlarım

Bu yol cefa çekilmez
Ana hakkıdır ödenmez
Arkaya bavul atılınca
Daha geri dönülmez

Şamdanlar böyle yollarda yakıldı
Böyle yollarda eskidi şu fukara palto
Bu yollarda öğrendim
Ülkemin her bir karışını
İste bu yollarda kesti eşkıyalar önümü
Böyle yollarda çektim
Açlığın en meymenetsizini
Bu yollar kararttı
En aydınlık gündüzümü

Sis çökünce görülmez
Baba elin öpülmez
Göçmen serçe dalda ötmez
Ben kendime ağlarım

Ben bir garip hancıyım
Son durakta sancıyım
İşte yine gidiyorum
Tren geldi ağlıyorum