Kervan Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Her saniye sana doğru geliyorum kervan kervan,
yükler dolusu çilelerim,
kırbalar dolusu acılarım,
heybeler dolusu ayrılıklarım,
hurçlar dolusu özlemlerim
ve bir karasevdaya esir olmuş yüreğiyle
kendim.

Yollarımı kader kesmiş uğru yerine,
rahmet dolu kuyularımı tarumar etmiş nasip,
gölgeliklerimi yakıp bırakmış karasevda,
bana bir tek sevgiliyi bırakmışlar
serapta.

Başımda esen bir çöl rüzgarıdır
söyler durur senin şarkılarını,
rahmete el-avuç açar kumlar, yaralı yüreğim gibi,
ne çevremde bir yağmurun himmeti,
ne başımda gölgesi bir yaprağın,
neden bana karşı bu kadar acelesi var, bilmiyorum,
toprağın.

Sevdam nasıl da çoğalıyor günlerim azaldıkça,
yolum nasıl da bir uzanıyor,
seraplaşmış hayalin nasıl da bir uzaklaşıyor,
yaklaştıkça nasıl da bir kaçıyor,
yine mi kar yağacak umutlarıma çöllerin ortasında,
uzandığım dallar yine mi elimde kalacak?
Hayallerimden öte neyim kaldı ki
kırılacak.

(KANAMA YÜREĞİM isimli Serbest Şiirler 'inden > 15-16/100)