Kervan Şiiri - Meryem Acar

Yükü ağır bu kervanın, gidişinden belli,
Hasret mi taşıyor uzaklara, acaba sitem mi?
Menzili meçhul mü, yoksa bilinen mi?
Ne fark eder ki, bekleyeni olmayınca,

Hep ahlar etmiş, dinmemiş ızdırabı,
Sarıp sarmalayıp geçen uzun yılları,
Yumak yapmış kendine sessiz haykırışları
Çare değil ki, duyanı olmayınca.

Bir inat uğruna yitirilmiş hayatında,
Akşamdan sabaha boğulmuş karanlığında,
Yerinde olsaydı, çatlardı sabır taşı da,
Rahatlar mı ki bu yürek, tesellisi olmayınca.

Dost dediği gerilerde, geçmişlerde kalsa da,
Kalabalıklarda yalnızlığını yanına alsa da,
Belki bir gün bir yerlerde buluşuruz sansa da
Ömür bu nerde biter ki, bileni olmayınca.