Kervan Şiiri - Ahmet Burhankulu

kervan

yürü,
yüreğindeki maviliğin gittiği yere
zifiri karanlıklardan dünya istersin.
kaç defa kendine,
´gözüm çıksın´ dedin.
geceler,umutlarına karabasan olmuş
uyan artık,
beynindeki karanlıklardan.

bir senmişsin sanırsın,
sevgiyle kavgalı.
görmez misin
karanlğı yırtan ışıltıyı.

milyon çocuk istiyorsun
adem misali,
kadim sevdalar arıyorsun
kokuşmuş bedenlerde.
bulursan dirilir,dönersin
sevda kervanının başına...

Ahmet Burhankulu [email protected]