Rahmanın teslim aldığı kalplerin kutsal sevgisini,
huşu ile secdeye varan alınların derecesini,
sahibi bilir elbet kalplerin içindekini.
Aşk ile bakan gözlerin sırrını, anlamazsın, sen.
Yüreğin olsaydı anlardın belki,
Rahmette sözün, iyilikte gözün olsaydı,anlardın ihtimal.
anlasaydın yangına ateş atmazdın,
ateş kusan ağzın, dehşetli şeytan yüzün, kertenkele.
Ne anlarsın sevgiden aşktan,
cennet kokulu yardan.
Hiç sevdin mi? ki mana veresin aşka.
Kara çalı, nursuz kuru çöllerde gezinir kertenkele.
Kayıt Tarihi : 6.4.2013 11:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ne anlarsın sevgiden aşktan, cennet kokulu yardan. Hiç sevdin mi? ki mana veresin aşka. Kara çalı, nursuz kuru çöllerde gezinir kertenkele.
TÜM YORUMLAR (1)