Kertenkele Şiiri - Oğuz Furkan Kalyoncu 2

Kıyamadım sana,
Ne varlığına
Ne de yokluğuna.
Sadık kalamadım ben de,
Ne kollarına
Ne de dudaklarına.

Başka tenlere değdim artık,
Unut beni.
O kadar hayali gömdüm topraklara,
Sende çekilen resimleri at boşluklara.
Zamanında gerisinden kaldık zaten;
Yüzün kaybolmuştu avuçlarımda,
Uyumuştun ya kollarımda.
Bir dünya söz verip,
Gittin çok ama çok yakınlara.
Sonunu unutup koşan bir çocuk oldun
Sığındığın boşluklarda.