Kertenkele Şiiri - Şule Akşit

Yarabandı mı olmak istersin
Yarası mı...?
Sorusu aklına gelen.
kırk katır mı istersin
Kırk satır mı der gibi.
..................................
Ne yarası olayım
Ne de yarabantı
Şıkkı yok mu? dedi
Kendinden kendine sesi
Var mı bak bakalım...
....................................... cık;
Hem yarası...
Hem yarabantı olmanın
Var mı mümkünatı? ....
...................................... cık
Acıtmaya kıyamıyorsan
Yarası olamazsın...
İşin bitti mi atılmayı
göze alamıyorsan da
Yarabantı olmayı...
Kırk katır mı istersin
Kırk satır mı der gibi...
Kopan kuyruğunu
Kendinden var eden
Kertenkele misali
Yeniden tertemiz bir
Yarabantı olursun, yeniden
Yaralara iyi gelen...
Adın Güçlü'ye çıkmış zaten;
Gülümseee; gülümseee
Kim anlar halinden
Herkes yarasının derdinde...
Yaramısın ki dertlensin seninle...
Dertlenmeye kalksa razı olmazsın
İçin acır kıyamazsın....
Yalnızlığı sever,bırakılmayı bırakamazsın...
Bu kertenkeleye,bir kertenkele lazım...
Uçan kertenkeleler.....
İşte o zaman hayale sığmazsın...