Kerpiçten kadınlardı sandıklarda,
kan çanağı duygular incinmiş,
ilk kez olsun huysuz bir dal;
budala düşlere çöreklenmiş.
Kerpiçten hayaller taşırlardı,
aşk çözüldü arbedede,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta