Kerpiç Ev
Çocuksun, ellerin sıcak
Kerpiçten bir ev, soba, salıncak...
Ahali ölü, evin içi sıcak
Zaman bu akar, büyürsün koparak
O gün de gelir, özlersin dünü ağlayarak
Ağlama kerpiç yok, her yer toprak
Küflü soba, yerde ip, bir de olmayan eve bak.
Meraklanma,
Diri diri gömdüğün çocukluğun leşi seni hayata bağlayacak.
Ağlama...
Kerpiç ev seni ısıtmayacak.
Kayıt Tarihi : 23.4.2024 13:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!