Kerpiç Şiiri - Serkan Şeremet

Kerpiç

Namı değer yeşil entarili kırmızı donlu evimiz
Saklı bahçesinde geçen, sevgi dolu saatler
Gökkuşağı ile yarışan rengârenk çiçekler
Ağzımızı dayayıp su içtiğimiz çeşmeler
Süpürgelikler arasında tırmığı basıp kaçan, psikopat kediler
Kuytu köşelerde gizlenen ballı incirler
Karası yeşiline karışmış salkımlar, elletmemeye yeminli cirit atan arılar
Lunaparka, stadyuma dönen salıncaklı sundurmalar
Ağzını burnunu kırdığımız tozu dumana katan halılar
Ilık suya karışmış Arap sabunuyla rahatlar.
Evlerin mahallelere saçıldığı, komşuluğun daha iyi bilindiği yıllar
Kapı önünde bol çekiştirmeli mahalle konseyi
Sokağın bir tarafı evcilik kalabalığı
Patlatılan topu için ağlayan çocuklar
Kırmızı toz biberiyle yağlı, salçalı hamurlar
Gecenin yarısında saklambaç oynayanlar
El veren kontes kurtlar, kıtlayan asabi atlar
Kışta buzlu saçaklar, yarış pisti sokaklar, uyuşmuş, üşüyen ayaklar
Reçetesi olmayan paha biçilemez, kıymetli hayatlar
İyi kilerde gizli, şükürlerde bizli, tarifsiz zamanlar.
Büyüdüğümüz, yoğrulduğumuz günler…
Satırlara sığmayan hatıralar
Gidenlerimiz arkasından
Dolan gözler, biten sözler…