…Kerpeten! ... Şiiri - Naime Erlaçin

çürümesin şiirin kemikleri ruhlar gibi
çelik tüylerimi takınıp geldim

paslandı fildişi kuleleriniz
gördüm ahh!
sorguçlarınızdan kan damlıyordu

ağladım
ve siz kandınız
öyle mi?

mesnetsiz bir saltanat artığıydınız
kangrenleşmişti diller
yeniyetmeler sümen altı
Atlantis’ten bin beter batıyordu sultanlığınız

cinlerle raks eden tacın cülûs bekçiliğinde
mürûr-u zamana uğradınız şimdi
rehin diye ödünç verdiğim meşin bu gül şiirden
tek kişilik mülkümün burnunuza uzattığı çiğ etimdir!

mora çalar bir iştihanın söktüğü dişlerdeyim

öncesi tufan: “sırtlanlar arenası”
ötesi m e y d a n

sur içinde bilenmekteyiz
bilesiniz!

(3 Nisan 2006)