Gri kayalar efsunlu dudaklarıyla öpüşüyordu,
Denizin kuytuluklarında suyla,
Yanakları kızarıyordu denizin, gün batımında,
Bu sıcak kasabanın tuz tadı vardı
Suyla buluşan taşlarının dudaklarında.
Biz aşkın dansını seyrediyorduk,
Hiçbir kareyi aklımızdan kaçırmıyor,
Dönüp dönüp bakıyor, aklımız kalıyordu,
Bu güzelliğin yakınında.
Doğada kuytuluğu seviyormuş,
Tombul yanaklı bulutların sisli baskısı altında,
Deniz, dağ ve güneş her zaman ki gibi,
Kendi tadında.
Bize olan yakınlığından belliydi,
Güneşe doğan bir günün akşamında,
Çıkıntılı basamakları merdiven gibiydi,
Çıkabildiğiniz kadar güzelliğe çıkıyordunuz,
Doyumsuz bir güzelin ulaşılmaz duruşu gibi,
Sahiplenip dokunduğunuzda.
Deniz mi karanın içine girmişti,
Kara mı burnunu denize sokmuştu,
Tam ayırt edilemiyordu,
İkisi de bu sırrı belli etmiyordu,
Hallerinden belliydi.
Kıyısı çözülmez bilmecenin başlangıcı gibiydi,
Bir anda bir rüzgâr, bir hırçınlık geliyor,
Dalgalar sevgilisiyle boy boy buluşuyordu.
Gecenin ışığı sanki gündüze yansımıştı,
Bir gizemler kıyısı gibiydi,
Bu anlatılmaz, yaşanmalıydı,
Denizle, karanın hiç bitmeyen,
Tutkulu valsi buydu.
Kutu kutu evleri,
Sıcaktan bunalmış insanlar
Denizde sere serpe idi,
Ama kendini kendi yapan,
Özellikleriyle, güzellikleriyle sanki körpe idi,
İzlerinden anlaşıldığı kadarıyla,
Kerpe bir hırçın, bir sakindi.
İçine süzülen mağaraları bize doğal bir telkindi,
Bizim geleceğimizi bildiği için mi?
Bu kadar bezendi.
Önder KARAÇAY
'Şair doğayla karşılaşınca doğa kendini şiire bırakıyor.' / Bülent Aydınel
Önder KaraçayKayıt Tarihi : 13.3.2015 23:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kerpe Kocaeli iline ait Karadeniz'de muhteşem bir koy...*Bankada çalıştığım zaman bir hafta sonu şubedeki ekibimle motivasyon amaçlı Kerpe’ye gitmiş, döndüğümde bu şiiri yazmıştım.

Bizim geleceğimizi bildiği için mi?
Bu kadar bezendi.
Şiirin içinde kaldım. Gönlüm o kadar rahat ki! Deniz vuruşlarıyla uzaklar yakındı! Teşekkür ederim. 10 puan +ant. Esen Kalın...
Deniz mi karanın içine girmişti,
Kara mı burnunu denize sokmuştu,
Tam ayırt edilemiyordu,
İkisi de bu sırrı belli etmiyordu,
Hallerinden belliydi.
sade bir dil, akıcı bir anlatım, vurgular yerli yerinde vurgulanan yürekten seslenişiydi....
başarınız daim... kaleminiz tükenmez olsun....
selam saygı şiire ve şairedir....
TÜM YORUMLAR (10)