Keroessa Şiiri - Sebahattin Abi

Pier loti de bir sabah yağmurlar şarkı söylüyor keroessa (keras)
Pier loti de bir sabah gülüşünü kıskanıyor yağmurlar
Keroessa bir sevda masalı,
İstanbul'un sevda yasası.

Bırakma tut ellerimi keroessa ,
kıskansın bizi İstanbul'un gerdanlığı
Sana yazamadığım şiirlerim ıslanır, üşür dizelerim
Pier lotide bir sabah seninle yeniden doğalım keroessa
İstanbul da bir sabah yağmurlar seni yağıyor,
Ve ben sırılsıklam sen olurum ne zaman biri İstanbul dese.

Tarabyada bir sabah yağmurlar şiir okuyor denizlere
Denizler ıslanıyor sesinde, vapurlar uzaklarda ıslanıyor
Martılar çığlık çığlık eşlik ediyor sesine
Aynı yöne bakmak değil, aynı şeyi görmekti seni yaşamak
Şahit olmak seninle zamana, zamanı durdurmaktı bakışlarında
Ve özlemek yanımdayken, buğusu üzerinde çayı, gözlerinde yudumlarken
“Hayrola” bir bakışta sana közde kestane yedirmek ellerimle
İstanbul yağmur kokar, ellerim sen keroessa
Ve ben sırılsıklam sen olurum ne zaman biri İstanbul dese.

Yağmurlu bir İstanbul sabahında
Galata kulesini ıslanırken seyretmek seninle el ele
Galata kulesinin şemsiyesi yok,
bizim şemsiyemiz yok
Yağmura teslim olmak değil kastımız
Galata kulesi gibi sırılsıklam olmak seninle el ele.
Ve ben sırılsıklam sen olurum ne zaman biri İstanbul dese.

İstanbulda yağmurlar ağlıyor bu gece keroessa
Anason kokuyor caddeleri,
Sokak lanmbaları küs geceye, aydınlatmıyor sevdayı
Bizim evler ıssız, sessiz, karanlık,
Sarılırken son kez sımsıcak sana
yağmurlar yağıyordu gözlerimizde
Ve ben sırılsıklam sen olurum ne zaman biri İstanbul dese.

“hoşçakal” keroessa

Sebahattin Abi/14.12.2021