Kerkük Yanıyor Şiiri - Serhat Kahraman

Vurdumduymaz tavırlar, bakan başta yürüyor,
Bundan sebep köpekler, zevk-ü sefa sürüyor!
“Demokrasi” zırvası, başa çorap örüyor…
Doğruları yanlıştan, ayır gayrı be ayır!
Öz gardaşın Kerkük’te, yanıyor cayır cayır!

“Demokrasi” diyenler, mazlum Türk’se susuyor,
Hatta fırsat var ise, kinini de kusuyor!
Hayvanoğlu hayvanlar; kesip, biçip, asıyor…
Doğruları yanlıştan, ayır gayrı be ayır!
Öz gardaşın Kerkük’te, yanıyor cayır cayır!

“Demokrasi” diyerek, gelip başa geçtiler,
“Kimi kesek?” diyenler, varıp Türk’ü seçtiler.
Asıp, biçip, kestiler; kanımızı içtiler!
Doğruları yanlıştan, ayır gayrı be ayır!
Öz gardaşın Kerkük’te, yanıyor cayır cayır!

Karabağ’ı kim takar? Uygur hali nicedir?
Çoğu Türk’ün acunda, gündüzleri gecedir.
Bu bir bilmece ise; nasıl bir bilmecedir?
Doğruları yanlıştan, ayır gayrı be ayır!
Öz gardaşın Kerkük’te, yanıyor cayır cayır!

Kefere pusularla, hürriyete saldırdı,
Kanlı şu bedenime, ellerini daldırdı.
Kefereler hükmünü, ayağa kim kaldırdı?
Doğruları yanlıştan, ayır gayrı be ayır!
Öz gardaşın Kerkük’te, yanıyor cayır cayır!

Gayrı kutlu isyandan, başka çarem kalmadı,
Selam verdim us’luya, selamımı almadı,
Delî! İşi deliler, çözer vakit dolmadı!
Doğruları yanlıştan, ayır gayrı be ayır!
Öz gardaşın Kerkük’te, yanıyor cayır cayır!

Delî (Serhat KAHRAMAN)
17 Aralık 2012 / 19:00