Kerkük'ten Mektup Var Şiiri - Ahmet Kurt

“Ucu telli” değil rengi de siyah,
Bir zarfın içinde mektubun dostum.
Yüreğimde sızı içimde bin ah! ,
Yakıyor elimi mektubun dostum.

Öncesi güzeldi, vaadler hoştu,
Demokrasi barış ve herkes koştu,
İnsanlar toplandı, coştukça coştu,
Coşkuyla başladı mektubun dostum.

Dostluğumuz çağdan öte dayanır,
Bedenler silinir ruhlar uyanır,
Tabiat her türlü renge boyanır,
Gönülden mühürlü mektubun dostum.

Sayfası buruşmuş, koynumda kalan,
Tarife yetmez ki, içinde olan,
Damlayıp damlayıp ruhlara dolan,
Çileyle dürüldü mektubun dostum.

Solan yerlerine bakıp üzülme,
Muhtemel göz yaşım düştü üstüne,
Kartal kanadından derim üstüne,
Kırmızı işlendi mektubun dostum.

İbret olsun diye yazdım sana da,
Bu bir başlangıçtır, sürer dünyada,
Görsen inanamazsın, sanki rüyada,
Yaşarken yazıldı mektubun dostum.

Önce tırnaklayıp, sonra oydular,
Oyuklara tuzlu sular koydular,
Derilerim neşter ile soydular,
Kan ile yazıldı mektubun dostum.

Anlatamam ardır, yapılan zulüm,
Bin kere iyiydi inan ki ölüm,
Ellerim, ayağım bağlı gördüğüm,
Son diye yazıldı mektubun dostum.

Kızımın saçları mektup süslüyor,
Eşimin eşarbı evlat örtüyor,
Babamın takkesi postal siliyor,
Kan ile yazıldı mektubun dostum.

Kerkük’ten selam var kanlar içinde,
Hilal hapsedildi, cami içinde,
Çizgiler silindi, zangoç haçında,
Kan ile yazıldı mektubun dostum.