Kerkük katliamı Şiiri - Mahmut Kasapoğlu

Kerkük'ün topraklarında, kara
bir leke belirdi o gün,
14 Temmuz 1959'un korkunç
katliamıyla yıkıldı umutlar.
Kan gölüne döndü caddeler,
acı çığlıklar yükseldi göklere,
Masum insanlar bedenlerini
toprağa bıraktı, hayatlarını
yitirdi.

Kerbela'nın hüzünlü çığlıkları
bu kez Kerkük'te yankılandı,
Kahramanlığın kenti savruldu
zalimlerin elinde.
Vicdanlar kan ağladı,
gözyaşları sel oldu sokaklarda,
Kerkük bir mezarlık oldu,
umutlar karanlıkta kayboldu.

Zalim eller, ölüm meleği gibi
dolaştı sokaklarda,
İnsanlığın sınırlarını aşarak
korku saldı her yana.
Kerkük'ün acısı yıllar geçse de
hafızalardan silinmez,
14 Temmuz 1959, bir vahşetin
ve adaletsizliğin simgesidir.

Unutulmasın diye, yazılsın
tarih kitaplarına bu kara leke,
Kerkük'ün acı dolu geçmişi,
gelecek nesillere anlatılsın.
umut olsun adalet, barış ve
kardeşlik için,
Kerkükün acısı ders olsun
insanlığa, bir daha
yaşanmasın…