Kerküğün Taş Zindanı Şiiri - Mücahit Kurnaz

Kerkük'ün zindanı obaya soğuk ve dardı,
Her yüzde bir keder, bir nefes, feryat vardı.
Bilmeden suçumu, günahım neydi,
Zulmün o gölgesi üstüme değdi.

Bir yanım ateşle, bir yanım telle,
Her rüyam kan sızan kahırlı bir çile.
Cesetler fısıldar "vazgeç" diyerek,
Ömrümü yaktılar beni çiğneyerek.

Anne, selam söyle o göçenlere,
Yuvasız, hanesiz kalan tenlere.
Deki, yoldaşımdır zindanın taşı,
Bitmedi ruhumun zulümle savaşı.

Yaşıyorum anne, ben hiç ölmedim,
Karanlığa teslim olup boyun eğmedim.
Elbet bir gün gülecektir bize de felek,
Gökkubbeyi sarsacak her zulme bir dilek.