Kerkenez Şiiri - Muhammed Onur Yılmaz

KERKENEZ

Bugün
En sevdiğim resmi
Yarım bıraktım
Dalgınlık
Belki de korku
Bir sefere mahsus
Bir boşluk bıraktım
Serin
Ve gri bir boşluk
Bir tavşan hayalet
İstersen de bir kurbağa
Çekirge de var aslında
Birini seç
Zıplasın yeter
Çünkü bu şiirde
Çamurlar var kaldırımda
Çocuklar
Polis gördüğünde
Göz ucuyla bakar ya hani
Yoklarcasına
Hafif ve ürkek
İşte
Olay bundan ibaret
Şahin, atmaca, kartal
Hangisi ulan
Hangisi var ikinci periyotta
Öyle pişekar göründüğüne bakma
Bir tanısan sevmezsin hayatta
Çok korkaksın
Çok korkak
4 duvarlı
Deryalar arasında
Maske takacak kadar
Çok korkaksın
İnan bana
Şimdi kapa gözlerini
(Işıkları açamam kızma bana)
İyi polis
Kötü polis oynayalım
Ama sen
Doktoru suçla
Var mısın
Söyle bana
Hangi renk bu elimdeki elma
Onu ve onları hatırlatan
Tüm özneleri yok et
Yolun ters tarafından
Selam vermeden geç
Özlemle o siyah elleri okşarken
Üşen
Asansörü durdur
Ve mahali terk et
İlkim ol
Sınırlarımı
Alt üst et
Ortak kaderde buluşalım
Ama boş geç
Kork
Bir daha
Ve bir kez daha
Son bir defa
Hiç olmamışcasına
Kork
İçini rahatlat
Sonra da
Bildiğini yap işte
Unut
Aklına gelince de
Olmaz der geçersin
Şimdi dürüst ol
Hiç eyvallah bizden dedin mi
Rahatça
Anımsattığı an
Küfür ettin mi
Eyvallah sizden mi
Beni temsil ediyorsunuz
Siz haftanın 5.günü
Sahiden o yola mı sapıyorsunuz
1 elde kaç mı parmak var
Kaç kere sayıyorsunuz

Mahluk musun
Yoksa sadece palto mu giydin
Korkutuyorsun beni
Doğru ya
Sende insansın
Kırılıp
Ürkebilirsin bazen
Unuttum
Umursuz tavırlar
Yaranızı dikebilir mi
Duraklar, duraklar
Onlar da arttılar
Her satırın başında
Renksiz bir otobüs var
Baksana
O da kararsız sanki
Hasret içinde
Bir sonraki durağa
Ne oldu
Sen o köşenin başından
Yine mi kaçtın
Yarım bıraktın
Yine onu sattın
Gidecek misin
Bir daha o sokaktan
Sen kesin yolunu değiştirirsin
Korkar
Bir kenara da mıhlarsın
Çiğner, çiğner
Sağ sola saçarsın

Sen sahiden bu şiiri bitireceğini mi sandın?